Eerste Lezing Hand. 15, 7-21
Ik ben van oordeel dat men hun die zich uit het heidendom tot God bekeren geen onnodige lasten moet opleggen.
In die dagen, nadat men veel heen en weer had gepraat
over de besnijdenis, nam Petrus het woord
en sprak tot de apostelen en de oudsten:
“Mannen broeders,
gij weet dat God reeds lang geleden mij onder u heeft uitgekozen,
opdat de heidenen door mijn mond
het evangeliewoord zouden horen
en het geloof aannemen.
Welnu,
God die de harten kent,
heeft zich voor hen uitgesproken
door hun de heilige Geest mee te delen,
juist als aan ons,
en Hij heeft in geen enkel opzicht
onderscheid gemaakt tussen ons en hen,
maar hun harten door het geloof gereinigd.
Waarom wilt gij God dan nu tarten
door de leerlingen een juk op de hals te leggen,
dat noch onze vaderen noch wij in staat geweest zijn te dragen?
Integendeel,
juist zoals zij, geloven ook wij
door de genade van de Heer Jezus gered te worden.”
De hele vergadering zweeg,
en men luisterde naar Barnabas en Paulus,
die van de grote wondertekenen verhaalden
die God door hen onder de heidenen gedaan had.
Toen zij waren uitgesproken
nam Jakobus het woord en sprak:
“Mannen broeders,
luistert naar mij.
Simon heeft ons uiteengezet,
hoe God eertijds genadig heeft neergezien
en uit de heidenen zich een volk heeft gekozen.
Hiermee stemmen de woorden der profeten overeen,
zoals geschreven staat:
Daarna zal Ik terugkeren
en het vervallen huis van David weer opbouwen.
Ja, zijn ruïnen zal Ik weer opbouwen
en Ik zal ze volledig herstellen,
opdat de rest van de mensen de Heer zullen zoeken
samen met alle heidenen,
over wie mijn Naam is uitgeroepen.
Zo spreekt de Heer die deze dingen doet:
van eeuwigheid zijn ze bekend.
Daarom ben ik voor mij van oordeel
dat men geen onnodige lasten moet opleggen
aan hen die zich uit het heidendom tot God bekeren,
maar hun wel moet voorschrijven
zich te onthouden van wat door de afgoden besmet is,
van ontucht,
van wat verstikt is en van bloed.
Want van oudsher heeft Mozes in elke stad mensen
die hem op sabbat in de synagoge voorlezen
en prediken.”
Tussenzang Ps. 96(95), 1-2a, 2b-3, 10
Meldt aan de naties de heerlijkheid van de Heer.
Alleluia
Zingt voor de Heer een nieuw gezang,
zingt voor de Heer, alle landen.
Zingt voor de Heer en verheerlijkt zijn Naam.
Verkondigt zijn heil alle dagen.
Meldt aan de naties zijn heerlijkheid,
zijn wondere daden aan alle volken.
Zegt tot elkander : de Heer regeert!
Onwrikbaar heeft Hij de aarde geschapen,
de volken bestuurt Hij met billijkheid.
Alleluia Lc. 24,46
Alleluia.
Christus moest lijden en sterven
en opstaan uit de doden,
en aldus binnengaan in zijn heerlijkheid.
Alleluia.
Evangelie Johannes 15,9-11
Blijft in mijn liefde opdat uw vreugde volkomen moge worden.
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen:
“Zoals de Vader Mij heeft liefgehad
zo heb ook Ik u liefgehad.
Blijft in mijn liefde.
Als gij mijn geboden onderhoudt
zult gij in mijn liefde blijven,
gelijk Ik,
die de geboden van mijn Vader heb onderhouden,
in zijn liefde blijf.
Dit zeg Ik u
opdat mijn vreugde in u moge zijn
en uw vreugde volkomen moge worden.”
De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aanDe Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.