Inleiding
Gevolg gevend aan de Apostolische exhortatie Evangelii Gaudium van Paus Franciscus, wil deze inleiding U deelgenoot maken aan de vreugde van het evangelie. Iedereen, niemand uitgezonderd, kan die vreugde ervaren door zijn hart open te stellen voor de genezende werking van Gods woord.
Het evangelie is eerst en vooral een uitnodiging om een antwoord te geven aan God die ons liefheeft en redt, door Hem te erkennen in de ander en door uit onszelf te treden om het goede te zoeken voor allen. Het evangelie reikt die eenheid en volheid van het menselijk leven aan, die de beste remedie is tegen alle vormen van kwaad.
Langs deze elektronische weg wordt U uitgenodigd om dagelijks het evangelie te lezen en even na te denken over de betekenis voor uw leven. Het is vanaf 7 uur ‘s morgens steeds ter beschikking.
Overweging
Maaltijd houden was in Israël heel wat meer dan gewoon eten: aanzitten aan een maaltijd schiep gemeenschap, verbondenheid. Inherent aan de maaltijd was het gebed, aan het begin en einde ervan. In het visioen van Jesaja wordt Sion het centrum van de wereld, waarnaar ‘alle’ volkeren optrekken om zich te laten onderrichten door Gods Woord en maaltijd te houden. Wij geloven in een Messias die niet alleen voor Israël redding brengt, maar voor alle volkeren. Uit de profetenlezing spreekt een universalisme dat zeer ongewoon is voor die tijd en dat in Jezus zijn voltooiing zal kennen.
EERSTE LEZING Jes. 25, 6-10a
De Heer nodigt allen tot zijn gastmaal, en wist alle tranen af.
In die dagen zal de HEER der hemelse machten voor alle volkeren
op deze berg een gastmaal aanrichten;
een gastmaal van vette spijzen,
een gastmaal van belegen wijnen:
vette spijzen met merg bereid,
belegen wijn zuiver als kristal.
Op deze berg zal Hij de sluier verscheuren
die ligt over alle volkeren
en de doek die uitgespreid ligt over alle naties.
De HEER zal voor immer de dood vernietigen;
Hij zal de tranen van alle gezichten afwissen,
en de schande van zijn volk
wegnemen van heel het aardoppervlak.
Want zo heeft de HEER besloten.
Op die dag zal men zeggen:
Dat is onze God op wie wij hoopten,
Hij heeft ons gered;
dit is de HEER op wie wij ons vertrouwen hadden gesteld;
laat ons jubelen en ons verheugen
in de redding die Hij ons bracht.
De hand van de HEER beschermt de berg Sion.
TUSSENZANG Ps. 23(22), 1-3a, 3b-4, 6, 5
Het huis van de Heer zal mijn woning zijn
voor alle komende tijden.
De Heer is mijn herder, niets kom ik tekort;
Hij laat mij weiden op groene velden.
Hij brengt mij aan water, waar ik kan rusten,
Hij geeft mij weer frisse moed.
Mijn schreden leidt Hij langs rechte paden
omwille van zijn Naam.
Al voert mijn weg door donkere kloven,
ik vrees geen onheil waar Gij mij leidt.
Uw stok en uw herderstaf
geven mij moed en vertrouwen.
Gij nodigt mij aan uw tafel
tot ergernis van mijn bestrijders.
Met olie zalft Gij mijn hoofd,
mijn beker is overvol.
Voorspoed en zegen verlaten mij nooit
elke dag van mijn leven.
Het huis van de Heer zal mijn woning zijn
voor alle komende tijden.
ALLELUIA Jes. 33,22
Alleluia.
De Heer is onze rechter, wetgever en koning ;
Hij zal ons verlossen.
Alleluia.
EVANGELIE Mt. 15, 29-37
Jezus geneest meerdere zieken en vermenigvuldigt broden.
.
In die dagen kwam Jezus eens langs het meer van Galilea.
Hij ging de berg op en zette zich daar neer.
Talrijke mensen stroomden naar Hem toe,
die lammen, gebrekkigen, blinden,
stommen en vele anderen met zich meevoerden
om ze aan zijn voeten neer te leggen.
Hij genas hen, tot verbazing van het volk
dat zag hoe stommen spraken en gebrekkigen gezond werden,
lammen liepen en blinden konden zien.
En zij verheerlijkten de God van Israël.
Jezus riep zijn leerlingen bij zich en sprak:
“Ik heb medelijden met al deze mensen,
omdat ze al drie dagen lang bij Mij blijven,
zodat ze nu zonder voedsel zijn;
maar Ik wil hen niet laten gaan
zonder dat zij eerst gegeten hebben,
omdat Ik vrees dat zij anders onderweg zullen bezwijken.”
De leerlingen merkten echter op:
“Waar halen wij op een zo eenzame plaats
genoeg brood vandaan om al dat volk te verzadigen?”
Jezus vroeg hen:
“Hoeveel broden hebt ge dan?”
“Zeven – antwoordden zij – en wat visjes.”
Nadat Hij het volk gelast had op de grond te gaan zitten
nam Hij de zeven broden en de vissen
welke Hij na het spreken van het dankgebed brak,
en ze aan de leerlingen gaf, die ze weer aan het volk gaven.
Allen aten tot ze verzadigd waren
en aan overgebleven brokken
haalde men nog zeven volle manden op.
De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
Overwegingen uit Liturgische suggesties voor de weekdagen.