Inleiding
Gevolg gevend aan de Apostolische exhortatie Evangelii Gaudium van Paus Franciscus, wil deze inleiding U deelgenoot maken aan de vreugde van het evangelie. Iedereen, niemand uitgezonderd, kan die vreugde ervaren door zijn hart open te stellen voor de genezende werking van Gods woord.
Het evangelie is eerst en vooral een uitnodiging om een antwoord te geven aan God die ons liefheeft en redt, door Hem te erkennen in de ander en door uit onszelf te treden om het goede te zoeken voor allen. Het evangelie reikt die eenheid en volheid van het menselijk leven aan, die de beste remedie is tegen alle vormen van kwaad.
Langs deze elektronische weg wordt U uitgenodigd om dagelijks het evangelie te lezen en even na te denken over de betekenis voor uw leven. Het is vanaf 7 uur ‘s morgens steeds ter beschikking.
Overweging
‘Om ons op de been te houden en standvastig te doen volharden in onze opzet, moeten we hetzelfde doen als mensen die op ijs lopen. Ze houden elkaar bij de hand vast, of ondersteunen elkaar onder de arm. Als iemand uitglijdt, zorgt de ander dat hij niet valt en omgekeerd steunt de een de ander ook, wanneer die op zijn beurt dreigt uit te glijden. Ons leven op aarde is als lopen over het ijs, want telkens weer doen zich aanleidingen voor om te wankelen en te vallen’.
(Franciscus van Sales, Conferenties, p. 36)
EERSTE LEZING II Sam. 7, 4-17
Ik zal de nazaat die gij verwekt hebt hoog verheffen
en zijn koninklijke macht in stand houden.
Uit het tweede Boek Samuël
In die dagen werd het woord van de Heer gericht tot Natan :
“Zeg aan mijn dienaar David :
Zo spreekt de Heer :
Gij wilt voor Mij een huis bouwen en Mij daarin laten wonen ?
“Ik heb nooit in een huis gewoond,
sinds de tijd dat Ik de Israëlieten uit Egypte heb geleid
tot vandaag toe ;
steeds ben Ik meegetrokken in een tent,
waar Ik in verbleef.
“Zolang Ik met de Israëlieten meetrok
heb Ik nooit aan iemand gevraagd :
Waarom bouwt gij Mij niet een huis van cederhout ?
“Aan geen van de stammen van Israël,
die Ik had aangesteld om mijn volk te hoeden.
“Zeg daarom aan mijn dienaar David :
Zo spreekt God, de Heer van de hemelse machten :
Ik heb u uit de steppe gehaald, achter de schapen vandaan,
om vorst te zijn over mijn volk Israël.
“Op al uw tochten heb Ik u bijgestaan,
al uw vijanden heb Ik vernietigd,
uw naam heb Ik groot gemaakt als die van de groten der aarde.
“Ik heb mijn volk Israël een gebied gegeven
en het daar geplant om er te wonen.
“Het wordt niet meer opgeschrikt
en door geen boosdoeners verdrukt, zoals vroeger, in de tijd
dat Ik over Israël, mijn volk, rechters had aangesteld.
“Ik heb gezorgd dat al uw vijanden u met rust laten.
“De Heer kondigt u aan
dat Hij voor u een huis zal oprichten.
“Als uw dagen voleind zijn en gij bij uw vaderen rust,
zal Ik de nazaat die gij verwekt hoog verheffen
en zijn koninklijke macht in stand houden.
“Hij zal een huis bouwen ter ere van mijn Naam
en Ik zal zijn koninklijke troon voor altijd in stand houden.
“Ik zal hem tot vader zijn
en hij zal mijn zoon zijn.
“Als hij de verkeerde weg opgaat,
zal Ik hem kastijden met slagen en striemen,
even goed als andere mensen.
“Maar nooit zal Ik hem uit mijn gunst verstoten,
zoals Ik gedaan heb met Saul,
die Ik verstoten heb om plaats te maken voor u.
“Zo zal uw huis en uw koninklijke macht altijd standhouden ;
uw troon staat vast voor eeuwig.”
Al deze woorden, heel dit visioen, bracht Natan over aan David.
TUSSENZANG Ps. 89(88), 4-5, 27-28, 29-30
Vooraltijd kan hij rekenen op mijn genade.
Ik heb met David een verbond gesloten,
mijn uitverkoren dienaar met een eed beloofd :
Ik zal uw nageslacht in stand houden voor eeuwig,
in alle tijden blijft uw troon bestaan.
Hij zal Mij aanroepen : Gij zijt mijn Vader,
mijn God, de steenrots van mijn heil.
Ik wijs hem aan als eerstgeborene,
als hoogste van de koningen der aarde.
Voor altijd kan hij rekenen op mijn genade,
voor immer blijft mijn bond met hem van kracht.
Ik zal aan zijn geslacht geen einde maken,
noch aan zijn troon, zolang de hemel dagen heeft.
ALLELUIA Ps. 119(118), 105
Alleluia.
Uw woord is een lamp voor mijn voeten, Heer,
het is een licht op mijn pad.
Alleluia.
EVANGELIE Mc. 4, 1-20
Eens ging een zaaier uit om te zaaien.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus
In die tijd
begon Jezus te leren aan de oever van het meer.
Zeer veel volk verzamelde zich bij Hem,
zodat Hij in een boot die op het water lag moest stappen
om daar plaats te nemen,
terwijl al het volk zich langs het meer op het land bevond.
Hij leerde hun vele dingen door middel van gelijkenissen,
en in zijn onderrichting zei Hij tot hen :
“Luistert.
“Eens ging een zaaier uit om te zaaien.
“Toe hij aan het zaaien was
viel een gedeelte op de weg en de vogels kwamen het opeten.
“Een ander gedeelte viel op de rotsachtige plekken
waar het niet veel aarde had ;
het schoot snel op omdat het in ondiepe grond lag.
“Maar toen de zon was opgekomen
kreeg het te lijden van de hitte,
zodat het verdorde bij gebrek aan wortel.
“Weer een ander gedeelte viel onder de distels en deze schoten op
zodat het zaad verstikte en geen vrucht opleverde.
“Een ander gedeelte tenslotte viel op goede grond
en doordat het opschoot en zich ontwikkelde,
leverde het vrucht op
en bracht het dertig-, zestig- en honderdvoudige voort.”
En Hij voegde er aan toe :
“Wie oren heeft om te horen, hij luistere.”
Toen Hij weer alleen was
stelde zijn omgeving, ook de twaalf,
Hem vragen omtrent de gelijkenissen.
Hij antwoordde hun :
“Aan u is het geheim van het Rijk Gods geschonken
maar zij die erbuiten staan, krijgen alles in gelijkenissen,
opdat zij wel scherp kijken met hun ogen maar niet zien,
en wel luisteren met hun oren maar niet verstaan,
opdat zij zich niet zouden bekeren en vergiffenis krijgen.”
En Hij vervolgde :
“Begrijpt ge deze gelijkenis niet ?
“Hoe zult ge dan alle gelijkenissen verstaan ?
“De zaaier zaait het woord.
“Die op de weg
-waar het woord gezaaid wordt –
zijn de mensen bij wie als zij het gehoord hebben,
terstond de satan komt
en het woord wegrooft dat gezaaid ligt in hun binnenste.
“Op dezelfde manier
zijn die op de rotsachtige plekken gezaaid worden
de mensen die als zij het woord gehoord hebben,
het terstond met blijdschap opnemen ;
maar zij hebben geen wortel geschoten, leven bij het ogenblik,
en als zij omwille van het woord onderdrukt of vervolgd worden,
komen zij onmiddellijk ten val.
“Die tussen distels gezaaid worden zijn weer anderen,
die het woord wel gehoord hebben,
maar wanneer de zorgen van de wereld,
de begoocheling van de rijkdom
en de begeerten naar al het andere binnendringen,
verstikken deze het woord en zo blijft het zonder vrucht.
“De in de goede grond gezaaiden
zijn de mensen die het woord horen,
het in zich opnemen en vrucht dragen :
dertig-, zestig- en honderdvoudig.”
De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
Overwegingen uit Liturgische suggesties voor de weekdagen.