Inleiding
Gevolg gevend aan de Apostolische exhortatie Evangelii Gaudium van Paus Franciscus, wil deze inleiding U deelgenoot maken aan de vreugde van het evangelie. Iedereen, niemand uitgezonderd, kan die vreugde ervaren door zijn hart open te stellen voor de genezende werking van Gods woord.
Het evangelie is eerst en vooral een uitnodiging om een antwoord te geven aan God die ons liefheeft en redt, door Hem te erkennen in de ander en door uit onszelf te treden om het goede te zoeken voor allen. Het evangelie reikt die eenheid en volheid van het menselijk leven aan, die de beste remedie is tegen alle vormen van kwaad.
Langs deze elektronische weg wordt U uitgenodigd om dagelijks het evangelie te lezen en even na te denken over de betekenis voor uw leven. Het is vanaf 7 uur ‘s morgens steeds ter beschikking.
Overweging
Elisa wordt geroepen op de plek waar hij aan het werk is. Zo worden ook wij geroepen: midden in ons dagelijks leven. En ook vandaag is het zo dat God ons roept doorheen anderen. Dat roept een beklijvende vraag op: zijn wij ons ervan bewust dat wij, op onze beurt, Gods instrument kunnen zijn? Dat Hij ons inzet om de andere te roepen? Alles in acht genomen is de eerste lezing van vandaag herkenbaar. God volgen kan niet zonder te breken met een aantal dingen of mensen. Jezus zal later zeggen: ‘wie met Mij wil zijn, moet zijn kruis opnemen en Mij volgen’. Hoe ga ik om met het idee van zulke totale zelfgave?
EERSTE LEZING 1 Kon. 19, 19-21
Elisa vertrok en volgde Elia.
Uit het eerste Boek der Koningen
In die dagen keerde Elia van de berg terug
en trof Elisa, de zoon van Safat,
terwijl die aan het ploegen was.
Twaalf koppels ossen gingen voor hem uit ;
hijzelf bevond zich bij het twaalfde.
Toen Elia langs kwam, wierp hij hem zijn mantel toe.
Elisa liet de ossen in de steek,
liep Elia achterna en zei :
“Laat mij eerst afscheid nemen van mijn vader en mijn moeder ;
dan zal ik u volgen.”
Hij antwoordde hem :
“Ga maar weer terug ; heb ik je soms tot iets verplicht ?”
Hierop ging Elisa naar de ossen terug,
nam zijn koppel, slachtte het,
kookte het vlees op het hout van de jukken
en gaf het aan zijn werkvolk te eten.
Daarna vertrok hij, volgde Elia en werd zijn dienaar.
TUSSENZANG Ps. 16(15), 1-2a, 5, 7-8, 9-10
De Heer is mijn erfdeel, mijn dronk uit de beker.
Behoed mij, God, tot U neem ik mijn toevlucht ;
Gij zijt mijn Heer, ik erken het.
De Heer is mijn erfdeel, mijn dronk uit de beker,
Hij heeft mijn lot in zijn hand.
Ik dank de Heer die mij altijd geleid heeft,
Hij spreekt ook des nachts in mijn hart.
Steeds houd ik mijn ogen gericht op de Heer,
ik val niet, want Hij staat naast mij.
Daarom ben ik vrolijk en blij van geest,
daarom kan ik rustig gaan slapen.
Mijn ziel laat Gij niet aan het dodenrijk over,
Gij levert uw dienaar niet uit aan het graf.
ALLELUIA Ps. 19(18), 9
Alleluia.
Uw voorschriften, Heer, zijn betrouwbaar,
onwetenden maken zij wijs.
Alleluia.
EVANGELIE Mt. 5, 33-37
Ik zeg u in het geheel niet te zweren.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens
Matteüs
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen :
“Gij hebt gehoord dat tot onze voorouders gezegd is :
Gij zult geen valse eed doen,
maar gij zult voor de Heer uw eden houden.
“Maar Ik zeg u in het geheel niet te zweren ;
noch bij de hemel, want dat is de troon van God ;
noch bij de aarde, want dat is zijn voetbank ;
noch bij Jeruzalem, want dat is de stad van de grote Koning.
“Ook bij uw hoofd moet gij niet zweren,
want gij kunt niet één haar wit of zwart maken.
“Maar uw ja moet ja zijn en uw neen neen ;
en wat daar nog bij komt is uit den boze.”
De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
Overwegingen uit Liturgische suggesties voor de weekdagen.
Laudato Si
Encycliek van
PAUS FRANCISCUS
Over de zorg voor het gemeenschappelijk huis door Paus Franciscus
77. “Het woord van de Heer heeft de hemel gemaakt” (Ps. 33, 6). Zo worden wij erop gewezen dat de wereld voortkomt uit een besluit, niet uit chaos of toevalligheid en dit geeft haar nog meer luister. Er is een vrije keuze die tot uitdrukking komt in het scheppende woord. Het heelal is niet ontstaan als het resultaat van een willekeurige almacht, van krachtsvertoon of verlangen naar zelfbevestiging. De schepping behoort tot de orde van de liefde. Gods liefde is de fundamentele reden van heel de schepping: “Want alles wat bestaat hebt Gij lief en Gij verafschuwt niets van wat Gij gemaakt hebt; ja, als Gij iets gehaat hadt, zoudt Gij het niet geschapen hebben” (Wijsh. 11, 24). Zo is ieder schepsel onderwerp van de tederheid van de Vader, die het een plaats in de wereld toewijst. Zelfs het vluchtige leven van het meest onbelangrijke wezen is onderwerp van zijn liefde en in die weinige seconden van zijn bestaan omgeeft Hij het met zijn genegenheid. De heilige Basilius de Grote zei dat de Schepper ook “goedheid zonder berekening” is en Dante Alighieri sprak van de ” liefde die de zon en de andere sterren beweegt”. Daarom stijgt men van de geschapen werken op “tot zijn liefdevolle barmhartigheid”.
Wordt vervolgd. Voor alle voorgaande publicaties scroll omlaag