Inleiding
Gevolg gevend aan de Apostolische exhortatie Evangelii Gaudium van Paus Franciscus, wil deze inleiding U deelgenoot maken aan de vreugde van het evangelie. Iedereen, niemand uitgezonderd, kan die vreugde ervaren door zijn hart open te stellen voor de genezende werking van Gods woord.
Het evangelie is eerst en vooral een uitnodiging om een antwoord te geven aan God die ons liefheeft en redt, door Hem te erkennen in de ander en door uit onszelf te treden om het goede te zoeken voor allen. Het evangelie reikt die eenheid en volheid van het menselijk leven aan, die de beste remedie is tegen alle vormen van kwaad.
Langs deze elektronische weg wordt U uitgenodigd om dagelijks het evangelie te lezen en even na te denken over de betekenis voor uw leven. Het is vanaf 7 uur ‘s morgens steeds ter beschikking.
Overweging
Drie dingen zijn nodig opdat het zaad vruchten zou kunnen dragen. Het zaad moet goed zijn. De grond waarin het valt, moet goed zijn. Wij hebben geduld nodig. Dat Gods Woord van hoge kwaliteit is staat buiten kijf. Aan de grond van ons leven kunnen wij werken. Wij hebben de mogelijkheid aan het werk te gaan om de kwaliteit ervan te verbeteren. Tenslotte hebben we geduld nodig. Bij de één gaat het vlugger dan bij de ander. Gods Geest die altijd werkzaam is bepaalt het ritme.
EERSTE LEZING Jer. 3, 14-17
Ik geef u vorsten naar mijn hart, en alle stammen zullen samenkomen in Jeruzalem.
Uit de Profeet Jeremia
Zo spreekt de Heer:
“Komt terug, afvallige zonen,
Ik ben uw meester, Ik haal u uit alle steden
en uit alle stammen, en breng u naar Sion.
“Ik geef u vorsten naar mijn hart,
die u regeren met kennis en inzicht.
“Als ge talrijk wordt in die tijd
en sterk aangroeit in het land,
-zo luidt de godsspraak van de Heer-
dan wordt er niet meer gezegd:
Waar is de Ark van het verbond van de Heer!
“Ze verdwijnt uit het geheugen,
men denkt er zelfs niet meer aan,
niemand mist ze,
een andere wordt nooit meer gemaakt.
“In die tijd zal Jeruzalem heten: Troon van de Heer!
“Alle stammen komen samen
bij de naam van de Heer, in Jeruzalem.
“Niet langer blijven ze hardnekkig in hun boosheid.”
TUSSENZANG Jer. 31, 10, 11-12ab, 13
De Heer zal ons behoeden
zoals een herder zijn kudde hoedt.
Volkeren, hoort dan het woord van de Heer,
geeft er bericht van op verre kusten.
Hij die Israël eens heeft verstrooid
zal het verzamelen, zal het behoeden
zoals een herder zijn kudde hoedt.
Jakob zal worden bevrijd door de Heer,
los uit de greep van hem die het roofde.
Juichend betreden zij Sion weer,
zetten zich neer waar de Heer hen zegent.
Meisjes dansen een vreugdedans
samen met jongens en grijsaards.
Dan breng Ik vreugde in plaats van rouw,
troost en blijdschap na al hun droefheid.
ALLELUIA Ps. 25(24), 4c, 5a
Alleluia.
Leer mij uw paden kennen, Heer;
leid mij volgens uw woord.
Alleluia.
EVANGELIE Mt. 13, 18-23
Die het woord hoort en begrijpt, draagt ook vrucht.
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens
Matteüs
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen:
“Gij dan,
luistert naar de gelijkenis van de zaaier:
“Zo dikwijls iemand het woord van het Koninkrijk
wel hoort maar niet begrijpt,
komt de boze en rooft weg wat gezaaid ligt in zijn hart;
dat is degene die op de weg gezaaid is.
“Die op rotsachtige plekken werd gezaaid, is hij
die het woord hoort en het terstond met blijdschap opneemt:
maar hij heeft geen wortel geschoten,
hij leeft bij het ogenblik,
en als hij
omwille van het woord onderdrukt of vervolgd wordt,
komt hij onmiddellijk ten val.
“Die gezaaid werd tussen distels is hij
die het woord wel hoort,
maar dit wordt door de zorgen van de wereld
en de begoocheling van de rijkdom verstikt
en zo blijft het zonder vrucht.
“Maar die in goede aarde werd gezaaid, is hij
die het woord hoort en begrijpt, en daarom vrucht draagt:
bij de één is de opbrengst honderdvoudig,
bij een ander zestigvoudig en bij een ander dertigvoudig.”
De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
Overwegingen uit Liturgische suggesties voor de weekdagen.
Laudato Si
Encycliek van
PAUS FRANCISCUS
Over de zorg voor het gemeenschappelijk huis door Paus Franciscus
118. Deze situatie brengt ons tot een permanente schizofrenie, die varieert van een verheerlijking van de technocratie, die andere wezens geen eigen waarde toekent, tot een reactie van het ontzeggen van iedere bijzondere waarde aan de mens. Maar men kan de mensheid niet buiten beschouwing laten. Er zal geen nieuwe relatie met de natuur zijn zonder een nieuwe mens. Er is geen ecologie zonder een adequate antropologie. Wanneer de mens alleen maar wordt beschouwd als een wezen onder de anderen, die voortkomt uit spel van het toeval of een determinisme binnen de natuur, “dreigt in het geweten van de mensen het verantwoordelijkheidsbewustzijn te verminderen”. Een scheef gegroeid antropocentrisme moet niet noodzakelijkerwijs een “biocentrisme” laten voorgaan, omdat dat zou inhouden een nieuw gebrek aan evenwicht in te voeren, dat niet alleen de problemen niet oplost, maar andere toevoegt. Men kan van de mens geen engagement met betrekking tot de wereld vragen, als men niet tegelijkertijd zijn bijzondere vermogens van kennis, wil, vrijheid en verantwoordelijkheid erkent en op hun juiste waarde schat.
Wordt vervolgd. Voor alle voorgaande publicaties scroll omlaag